Miejska Biblioteka Publiczna

Tę książkę czyta się tak, jakby się słuchało kolejnego komentowanego przez niego meczu!
Rzadko mówiono o nim w towarzystwie per Andrzej. Raczej Strejlau. Dziwne nazwisko dziwnego faceta... Teraz, po trzech ćwiartkach wieku spędzonych przy piłce, przyszedł czas rozliczenia. W wywiadzie-rzece selekcjoner opowiada rodzinne losy, zdradza kulisy sukcesów drużyny Kazimierza Górskiego oraz wyjaśnia podłoże konfliktu z Jackiem Gmochem.
W środowisku budzi szacunek. Stacje telewizyjne ustawiają się w kolejce po trzy zdania komentarza do każdej wiadomości ze świata futbolu. Jego głos eksperta zna prawie każdy telewidz. Wydaje się nie do zastąpienia, ale był przeważnie obcym, który nie pasował do naszej piłki. Zbyt inteligentny i zbyt uczciwy. Do tego niepijący alkoholu! Ktoś taki był i jest z definicji podejrzany. Odważnie zabierał głos w różnych gremiach, zawsze gdy nie zgadzał się z jakąś tezą. Nie kalkulował, czy mu się to opłaci. Do dziś jest romantykiem futbolu. Do bólu logicznym romantykiem.